ηδονοπλήξ

ἡδονοπλήξ, -ῆγος, ὁ, ἡ (Α)

ηδονόπληκτος («ἡδονοπλήξ φύσις»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδονο- (< ηδονή) + -πλήξ (< πλήσσω / πλήττω), πρβλ. αστρο-πλήξ, παρα-πλήξ].